29 lipca 2009
Przechodź spokojnie przez hałas i pośpiech i
pamiętaj, jaki spokój można znaleźć w ciszy. O ile to możliwe,
bez wyrzekania się siebie, bądź na dobrej stopie ze wszystkimi.
Wypowiadaj swoją prawdę jasno i spokojnie i wysłuchaj
innych, nawet tępych i nieświadomych, oni też mają swoją
opowieść. Unikaj głośnych i napastliwych, są udręką
ducha.
Porównując się z innymi, możesz stać się próżny
lub zgorzkniały, zawsze bowiem znajdziesz gorszych i
lepszych od siebie.
Niech twoje osiągnięcia, zarówno jak i plany,
będą dla ciebie źródłem radości. Wykonuj swą pracę z
sercem, jakkolwiek byłaby skromna; ją jedynie posiadasz w
zmiennych kolejach losu.
Bądź ostrożny w interesach, na świecie bowiem pełno oszustwa.
Niech ci to jednak nie zasłoni prawdziwej cnoty. Wielu
ludzi dąży do wzniosłych ideałów i wszędzie życie jest pełne
heroizmu. Bądź sobą, zwłaszcza nie udawaj uczucia, ani też
nie podchodź cynicznie do miłości, albowiem wobec oschłości i
rozczarowań ona jest wieczna jak trawa.
Przyjmij
spokojnie, co ci lata doradzają, z wdziękiem wyrzekając się spraw
młodości. Rozwijaj siłę ducha, aby mogła cię osłonić w
nagłym nieszczęściu.
Nie dręcz się tworami wyobraźni.
Wiele obaw rodzi się ze znużenia i samotności. Obok zdrowej
dyscypliny bądź dla siebie łagodny. Jesteś dzieckiem
wszechświata nie mniej niż drzewa i gwiazdy, masz prawo
być tutaj. I czy to dla ciebie jest jasne czy nie, wszechświat
bez wątpienia jest na dobrej drodze. Tak więc żyj w zgodzie z
Bogiem, czymkolwiek on ci się wydaje. Czymkolwiek się
trudnisz i jakiekolwiek są twoje pragnienia, zachowaj
spokój ze swą duszą.
Przy całej swej złudności, znoju i rozwianych marzeniach jest to piękny świat.
Bądź pogodny. Dąż do szczęścia.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz