żul

Wieczór w pracy, trudno powiedzieć kiedy będzie można iść do domu. Głód. Zamawiamy dużą pizzę i dzielimy się z koleżankami z pracy, częstujemy je z sympatii i uprzejmości, no i dla podtrzymania tradycji podsuwania współpracownikom smakołyków z rożnych okazji jak i bez. Jedna pani  ma biuro dwa pokoje dalej, była akurat zajęta więc postanowiłam zatargać jej kawałek pizzy osobiście. Idę przez korytarz. Nagle otwierają się drzwi do jednej z salek, wyłania się z pokoju pan "mgr sztuk wszelakich" i pyta co to tu tak jedzenie noszą. Uśmiecham się i idę przed siebie. Wracam do swojego biura i słyszę jak pan mgr podpytuje inną koleżankę czy i on dostanie coś do jedzenia. A wychodząc rzuca komentarz w moją stronę, że nawet na okruchy się nie załapał..
Zwątpiłam!
Nadmieniam, że pan mgr nie jest moim/naszym serdecznym znajomym. Nie jest nawet naszym współpracownikiem. Zawsze nas opija z kawy i herbaty, ale jakoś nigdy jeszcze nie zasponsorował ani jednego, ani drugiego...